مدل‌سازی و پهنه‌بندی حساسیت به زمین‌لغزش مناطق جنگلی به‌منظور طراحی مسیر جاده جنگلی با استفاده از سامانه استنتاج عصبی- فازی تطبیقی

پژوهش پیش‌رو با استفاده از سیستم استنتاج عصبی- فازی تطبیقی و سیستم اطلاعات جغرافیایی و باتوجه به ویژگی‌های فیزیوگرافی زمین به ارائه مدلی می‌پردازد که قادر به برآورد حساسیت به زمین‌لغزش برای طراحی کم‌ لغزش‌ترین مسیرهای جاده جنگلی باشد. با استخراج شش عامل شیب، جهت، زمین‌شناسی، شکل شیب، فاصله از رودخانه و فاصله از گسل در نقاط لغزشی برداشت‌شده در سطح منطقه موردمطالعه و با استفاده از سیستم استنتاج عصبی- فازی تطبیقی مدل ساخته شد. نتایج شاخص‌های آماری بهترین مدل، ضریب‌تبیین 73/0 و مجذور میانگین مربعات خطای 26/0 را نشان داد. یافته‌های تحلیل حساسیت مدل نشان داد که مهمترین عامل‌های مؤثر در ایجاد حساسیت به زمین‌لغزش به‌ترتیب فاصله از رودخانه‌های اصلی، نوع تشکیلات زمین‌شناسی، شیب زمین، شکل زمین، فاصله از گسل و جهت جغرافیایی بوده‌اند. ارزیابی جاده‌های موجود ازنظر میزان عبور از عرصه‌های حساس به زمین‌لغزش طبق برآورد مدل نشان داد بیشترین سطح جاده‌ها روی طبقات حساسیت «متوسط» و «زیاد» قرار گرفته است.